وقتی در نمازخانه نمایشگاه مطبوعات بودیم، ناگهان دیدیم حاج سعید قاسمی وارد شد. آقای سهیل کریمی هم به طرف جاجی رفت و گرم سخن گفتن شدند. از اینکه یک فردی را می دیدم که شدیداً خودمونی و به قول خودش بچه پایین شهری است خوشحال بودم چون آدم هایی را دیده ام که تا کمی معروف می شوند و یا مسئول جایی می شوند جواب سلام را باید با قسط و نسیه ازشان پس گرفت! ولی جاج سعید نه!
پیش خودم فکر می کردم هنوز آن سخن شهید آوینی در مورد ایشان صدق می کند یا نه؟ آیا الان هم باید بگویم باید به حال افراد نگاه کرد! ولی حاج سعید قاسمی همان فردی است توی مستند شهید آوینی وقتی دوربین رویش زوم می کند می گوید: کارش را بچه های مردم می کنند و فیلمشو از من می گیرند. در هنگام اقامه نماز هم بدون اینکه تکبری داشته باشد به فردی که از نظر سنی ازش کوچک تر بود اقتدا کرد!
داشت از نمازخانه بیرون می رفت رفتم پیشش گفتم آقا سعید! قرار یک کار در مورد شهید آوینی و (بماند) بکنیم! بعضی ها می گویند این کار سیاسی است و ناید چهره شهید آوینی را داخل این موضوعات نکرد! بعد از اینکه خوب به حرفا هایم گوش داده بود! دست گردنم انداخت و گفت: ما یه تولی داریم و تبری! وقتی هم از نظر موضع سیاسی با این افراد مشکل داریم، می گوییم! نترس!
التماس دعا مبارز(یک بچّه مسلمان)
نوشته شده توسط : محسن اردستانی رستمی
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
