زبان و لغت وسیله فکر آن دست آدم هایی است که بر آن زبان تسلط دارند. و برای فردی متخصص در یک رشته به میزان لغت های تخصصی ای که بلد است، به میزان بیشتری آن فرد قادر به تفکر می باشد.

امّا وقتی جامعه ای دارای فقر فکری و معرفتی در مورد موضوعی خاص باشد برای کلمه استشهادی و عملیات استشهادی کلمه ای گیر نمی آورد و در رسانه های غربی از کلمه ی ژاپنی کامیکازه استفاده می کند. کامیکازه ها خلبان های دلیر ژاپنی بوده اند به خودشان را به ناو های آمریکایی می زدنند.

پویا ربانی نیز رمانی به نام افسانه کامیکازه ها به چاپ رسانده است. مشکل ربانی این است که این کامیکازه ها را وطن دوست تام می داند و بس!!! و عامل این جور حرکات شجاعانه را حب به وطن می داند.

اما غافل از این هستند که در این دنیا همه در حال خود فروشی هستند، بعضی ها علم، فکر، زیبایی، صدا، قدرت بازو، اعضای بدن و...برای خود فروشند. همان کاری نارسیس در غرب یا نرگس در ادبیات فارسی می کند یعنی خود فروشی برای بیشتر عاشق شدن به خود. اما کامیکازه های مسلمان خود را به خدا می فروشند و چه خود فروشی است این خود فروشی به خدا!!!

 التماس دعا مبارز( یک بچّه مسلمان)

نوشته شده توسط : محسن اردستانی رستمی

نظرات دیگران [ نظر]